Uitgebreidere eerste week - Reisverslag uit Livingstone, Zambia van Anne Smudde - WaarBenJij.nu Uitgebreidere eerste week - Reisverslag uit Livingstone, Zambia van Anne Smudde - WaarBenJij.nu

Uitgebreidere eerste week

Blijf op de hoogte en volg Anne

25 December 2012 | Zambia, Livingstone

Na een lekkere kerstlunch en de voorbereidingen voor morgenochtend eindelijk tijd op mijn dagboek bij te werken. Het staat wel op mijn tablet maar die krijgt geen contact meer met mijn site. Gelukkig was een van de meiden uit onze slaapkamer zo lief om mij haar laptop te lenen.
Vorige week woensdag hebben we de kinderen met de kerstman op de foto gezet. Een van onze vrijwilligers had zich als kerstman verkleed. De kinderen weten niet echt wie het is, hier noemen ze hem Father Christmas. Maar ze bleven volhouden dat het Michael was, de vrijwilliger. Toen hij zich weer omgekleed had gingen ze zelfs in zijn haren op zoek naar stukjes van zijn baard. De rest van de ochtend hebben we spelletjes gespeeld en puzzels gemaakt. Kinderen van 12 waren bezig met peuterpuzzels, voor een half uur ofzo. Heel schattig.. Samen met een jongen een puzzel van 100 stukjes gemaakt, hij was zo trots toen de puzzel af was.
‘s Middags mocht ik weer carols zingen met de kinderen. Echt geweldig, al lukte het niet echt om de kinderen de liedjes echt te leren. ‘s Avonds gepland om vroeg naar bed te gaan, maar er zou een afrikaanse drumband spelen in een hotel. Wel zo gezellig om mee gaan, dus ik ben mee gegaan. Bleek een van de sjiekere hotels hier te zijn, waar de zebra’s, giraffe en aapjes gewoon door de tuin lopen. En ze hebben er erg lekkere cocktails.
Hier zijn de wegen een stuk slechter dan in Swasiland, na eerst tien minuten op een gewone weg en daarna 20 minuten op een weg met gaten, waar door de regen (het is regenseizoen) het water gewoon langs en over stroomt. Stuiter de stuiter in het busje…
Donderdagochtend hebben we de kinderen kerstkaarten laten maken voor de oudere mensen in het bejaardentehuis. Ze hebben echt mooie dingen gemaakt. En daarna buiten spelletjes gespeeld. De kinderen zijn echt bloedfanatiek en spelen ongelovelijk vals. Van de ene kant is het een voor allen, allen voor een, maar zodra het er op aankomt vechten ze voor zichzelf.
‘s Middags was het weer de bedoeling om carols te zingen, maar door de regen konden we niet bij de school komen, en de kinderen ook niet en is het afgelast. Daarbij heeft de school een gietijzeren dak, dus dat zingt niet fijn, geeft een fijne akoestiek.
Vrijdag was de laatste dag met de kinderen van deze school en hebben we de hele ochtend spelletjes gespeeld. Een meisje kwam huilend de klas binnen, ze is 12 en haar huis was die nacht afgebrand. Zij was alleen thuis met haar kleuterzusje en babybroertje en die heeft ze buiten weten te krijgen. Ze hadden niets meer, behalve de kleren die ze aan hadden….
Wij waren echt super trots op haar. Dapper meisje! Omdat de mensen hier niet echt spaargeld op een bankrekening hebben en alles cash thuis bewaren willen we met een aantal vrijwilligers kijken of we voor haar in elk geval schoolspullen en boeken kunnen kopen voor volgend schooljaar. Ook zijn we tijdens de lunch naar een tweedehands winkel gelopen om in elk geval een of twee setjes andere kleren voor de kinderen te kopen. Was wel 3 euro per kind….
‘s Middags zouden we weer carols gaan zingen. Omdat de kinderen de liedjes wel moesten kennen voor zondag, maar helaas weer regen. Nu zijn we wel gegaan, en hebben we eerst een half uur rondgereden op zoek naar kinderen. Zie je toch ook het dorp eens van een andere kant. Er was ook een andere naschoolse activiteit, dus er moesten toch kinderen komen… Uiteindelijk vonden we er een stuk of twintig die we in het busje meenamen naar de school. En dan komt het magische aan het hele geval…. Knipper een keer met je ogen en er zijn dubbel zoveel kinderen. Knipper je nog een keer en het zijn er weer dubbel zoveel. Na een kwartier waren het er 120 ofzo..
Zaterdag moesten we vroeg op, want we zouden om een uur of zeven naar de devil’s pool gaan, een ‘rustig’ stukje water op het randje van de victoriafalls. Die zien er nu nog niet zo uit als op de foto’s omdat het regenseizoen pas net begonnen is. Je kan nu dus nog redelijk rustig activiteiten rondom de waterval doen. Over een week ofzo is de stroom te sterk en dan mag het niet meer.
Voor devil’s pool moesten we eerst met een speedbootje naar een eiland en daarna zwemmen, tegen de stroom in, naar een stukje waar geen stroming was. Vandaaruit, weer tegen de stroom is naar wat rotsen. Daar achter lag devil’s pool. Echt op het randje…
We mochten erin springen of glijden, uit veiligheid heb ik maar voor het laatste gekozen. En er was een gids zo vriendelijk om een complete fotoserie te maken van ons avontuur. Na het zitten op het randje mochten we allemaal even bijna over het randje hangen, terwijl een gids je benen vasthoudt. Anders glijd je met de stroom mee naar beneden.
Na devil’s pool moesten we wachten tot we werden opgehaald voor de volgende activiteit, het varen onder de waterval. Helaas moesten we wachten op het terrein van het duurste hotel van Livingstone, bij het zwembad met heerlijke ligstoelen. Enige nadeel was dat het af en toe motregende. Om die reden was het varen onder de waterval afgelast.. Toen hebben we besloten om te gaan paardrijden, tussen de apen, giraffen, zebra’s en olifanten. Al hebben we geen olifanten gezien.
Gelukkig konden we het varen onder de waterval omzetten naar zondagochtend. Dus zijn we zondagochtend weer vroeg richting de duurdere hotels gegaan, alle activiteiten beginnen daar. We moesten eerst een heel stuk afdalen naar het water. Klimmen over rotsen en smalle trappetjes afklimmen. Niet mijn favoriete activiteit. Eenmaal beneden stappen we in een boot, en moesten we tegen de stroom in roeien naar een plekje waar niet veel stroming was. En van daaruit roeien naar de rotsen. Bij de rotsen voelden we het water al spetteren en moesten we de boot uit. Dat ging mij even iets te ver. Ik mocht in de boot blijven tot ik er zelf uit durfde. We moesten weer een stukje de rotsen op klimmen en daar konden we onder het water van de waterval staan. Douchen onder de Victoria Falls…. En dan dezelfde weg weer terug, inmiddels heb ik al twee dagen behoorlijke spierpijn in mijn bovenbenen.
Zondagmiddag konden we nog een middagje oefenen met de kinderen voor de carols en direct daar achteraan moesten ze naar het optreden. Dat was vooral lang wachten, voor ze op mochten treden. Ze gedroegen zich keurig, en hebben samen met een volwassen koor erg mooi gezongen. Mooi begin van kerstmis.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Anne

Actief sinds 24 Aug. 2012
Verslag gelezen: 360
Totaal aantal bezoekers 25364

Voorgaande reizen:

01 November 2012 - 01 Februari 2013

Afrika 2012

Landen bezocht: